Jæja er lent og það fyrir viku síðan meira að segja en er búin að vera í afneitun síðan. Regla númer eitt: Aldrei fara úr landi fyrir skemmri tíma en þrjár vikur. Regla númer tvö: Ef fyrir furðulega tilhögun örlaganna þú ferð í skemmri tíma þá a) sofðu yfir þig þegar þú átt að fara í flug heim og/eða b) brenndu flugmiðana og talaðu svo við ferðaskrifstofuna eigi fyrr en tveim vikum síðar (þ.e.a.s. ef þig langar heim) og segðu að flugmiðunum hafi verið rænt. Þeir redda þér þá heim - ef ekki... ertu bara ágætlega settur í hlýju loftslagi og opnar bara bar eða finnur þér eitthvað að gera.

Annars er ég bara voða hress með að vera komin heim... Ræð mér vart fyrir kæti sko... Gott að hitta Óla sinn.

Var miður mín því ég hélt að ég hefði misst af eldhúsdagsumræðunum á Alþigi á meðan við vorum úti, sem ég reyndar gerði, en RÚV bjargaði því alveg í gærkvöldi með því að sýna stórkostlega þætti sem jöfnuðust alveg á við þingkalla.

Dagskráin var svohljóðandi:

20.55 Ómur af Ibsen - Heljarstökk
Norsk þáttaröð þar sem sagðar eru nútímasögur byggðar á verkum Henriks Ibsens.

21.25 Síðasta sígarettan
Finnskur þáttur þar sem fylgst er með hálffimmtugum manni fyrstu dagana eftir að hann hættir að reykja.

Takk RÚV fyrir að bjarga minni döpru sál.

Ein vísindaleg spurning í lokin: Hvernig fer nef út á kinn án þess að vera kýlt út á kinn?

Svarið má finna hér að neðan:













Shakeskin!


P.s. Svo er tónlistarlífið svo blómlegt á Íslandi! Í dag á einum og sama deginum hefði ég getað náð mér í miða á tónleika með Josh Groban (ógeðishorbjóður) og farið á tónleika með Cliff Richards (ógeðishorbjóður from the sixties). Afsakið rétt á meðan ég fæ malaríu af yndisleik þesssa alls saman.
Má ég frekar biðja um hann Jose Manuel, með skemmtarann einn að vopni, sem hélt uppi stuðinu svo mjög á Parque Del Sol á Tenerife að oftar en ekki lá við hjartaáfalli hjá heldri kynslóðinni. Að ég tali nú ekki um fantastíkófantastíkófantastíkó karókí-snillinginn sem hélt uppi fjörinu hin kvöldin. Þeir kunnu sko að skemmta fólki!