Vá hvað ég er að stríða píparanum núna! Búin að hakka mig inn á síðuna hans og það í tvígang og setja inn myndir af honum sjálfum án hans vitundar. Mohohohohohohohoho

Hinir fótboltadúddarnir halda bara að hann sé í góðum fíling að spá í nýju lúkki og allt að gerast.

Vona að þessi færsla sé ekki mitt síðasta blogg, því fótboltabullur eins og píp eru stoltar og geta látið hnefana tala þegar trampað er illilega á árunni þeirra.

Ef hann hefur ekki húmor fyrir þessu þá þakka ég bara fyrir mig í gegnum árin...

Hvað gerir maður ef staða eigin fjár er ekki sem best. Nú, maður verður sér bara úti um meira eigið fé á einfaldan hátt hér!

Það er mjög í tísku núna hjá fræga fólkinu að ættleiða börn frá framandi löndum. Eftir mikla umhugsun fannst okkur Píp við þurfa að leggja okkar af mörkum og gera slíkt hið sama. Við gerðum eins og Madonna og Angelina og fengum okkur fylgihlut sem er flottur á litinn og fær okkur til að líða vel með okkur sjálf og finnast eins og við höfum gert gagn svona í alheimslegu ljósi. Fyrir valinu varð einstaklingur frá þriðja heims ríkinu Bandaríkjunum (þið vitið rétt fyrir neðan Kanada) og kom hann til landsins nú fyrir páskana. Hann stenst allar vonir; er léttur, kátur og hláturmildur með eindæmum og vekur gleði hvar sem hann fer.

Hérna má sjá nýjasta fjölskyldumeðliminn:
(Hafðu hljóðið á til að þú getir heyrt hann tjá sig á frummálinu)

Þetta er snilldarhús. Ef ég mundi kaupa það mundi ég umsvifalaust breyta nafni mínu í Línu af ætt langsokka, fá mér apa og eitt hross í garðinn. Svaka krúttaralegt hús og þar gera svo sem gólffjalirnar útslagið. Litavalið er rosa fjörugt en græni liturinn í forstofunni er geggjaðastur í jákvæðri merkingu þess orðs. Það sem mér finnst þó mesta snilldin eru "svalirnar" á bakhlið hússins.

Ef kallinn er leiðinlegur þá segir maður bara: “Æiji góði farðu bara út á svalir!”

Þar kom að því að Píp færi að blogga!
Reyndar ekki einn og sér heldur í nafni bjórboltafélagsins Hómers.
Strákurinn búinn að setja inn 3 færslur og allt að gerast.

Fylgist spennt með hér!

Vá hvað ég elska þennan mann! Hann er barngóður, duglegur, ljúfur og góður. Hann er umhyggjusamur og hugsar fyrst og síðast um nánustu fjölskyldu og langflestir sem þekkja hann kunna að meta hann. Hann vinnur rosalega mikið, en ég held að það sé til að hann geti dekrað fjölskylduna meira. Hann vinnur oftar en ekki lengi fram eftir á kvöldin og jafnvel fram á nótt ef svo ber undir.
Ég veit svo sem ekkert hvað hann er að vinna svona seint en það er lýsandi fyrir dugnaðinn í honum. Börnin dýrka hann og gleðjast heil ósköp þegar hann mætir á svæðið. Hann er fjallmyndarlegur og ber af sér góðan þokka. Hvað getur maður beðið um meira í einum og sama manninum?

Dexter, viltu giftast mér?

Hólí krapp!!!