Ég er alveg búin að sjá að það á ekki alveg við mig að vera í átaki! Ekki svo að skilja að ég nenni ekki að hreyfa mig, þvert á móti... þetta er frábært að púla eins og vitleysingur í einn og hálfan tíma, fjórum sinnum í viku (brjál dugleg) og labba svo útí vorið ferskari en nokkru sinni. Eeeeen gallinn er sá að ég er mikið matargat og átvagl og sælkeri í ofanálag, að ekki sé nú minnst á súkkulaðifíkill, þannig að það er ekki hægt að segja að það geri mikið fyrir mig að borða gras og hollustufæði í einhverju ægilegu magni.
Þetta byrjaði rosa vel fyrstu vikuna og þá fuku meira að segja 1500 grömm (ekki að það sé aðalmálið) og hollustan var höfð í fyrrúmi en svo varð það bara.. ja við skulum segja leiðinlegt, það er að segja mataræðið! En það sem er fyrir öllu er að maður er að hreyfa sig og að vinna að því að bæta þol og styrk svo þetta er fínt bara. Ég er alveg á því að gullni meðalvegurinn gildi í þessu eins og svo mörgu, það er sem sagt ekki að ræða það að ég hætti bara að borða það sem mér finnst gott (einn nammidagur í viku er nottla ekki uppí nös á ketti). Reyni kannski bara einhvernveginn að koma mér undan vigtuninni...
Engin ummæli:
Skrifa ummæli