1. mars 2007
Nú skulu hendur látnar standa fram úr ermum, spýtt í lófa og allur kraftur lagður í.... að ná sér í nokkrar millur! Er gjörsamlega gagntekin, altekin, heltekin af íbúð í næstu götu sem vill svo skemmtilega til að er hreinlega íbúðin mín! Að því leyti að hún er eins og hönnuð fyrir mig, í mínu fína hverfi og fullkomin að stærð, lögun og stíl. Og meira að segja með white picket fence - eitthvað sem maður sér hvergi núorðið nema í Herrabókunum. Eins og sjá má á myndunum hefur ekki sést svona hugguleg íbúð síðan ég veit ekki hvenær og ég get eiginlega ekki hugsað þá hugsun til enda að hún verði ekki mín. Hef engan veginn efni á henni, en nú skal þessi heppni sem er alltaf verið að tala um að elti mig, gjöra svo vel og ná mér, því nú munu mjólkurpeningar heimilisins fara í Lottómiða, Happaþrennur og einnxtvo. Ætti ekki að koma að sök því ég mjólka jú svo vel... hmmm
Af myndunum að dæma er ekkert í þessari íbúð sem ekki er frábært nema ef vera skyldi portrettið af hestinum á mynd nr. 2 en það er síður en svo óyfirstíganlegt að kippa því í liðinn þegar ég flyt inn. Með mína fjölskyldu að sjálfsögðu. Hvar er ríki frændinn í útlöndum þegar maður þarf á honum að halda? Getur maður ekki sótt um styrk einhversstaðar til að uppfylla drauma sína? Hvernig væri að senda Ópru mail og láta hana pakka húsinu inn í gjafapappír og slaufu og gefa mér í beinni útsendingu? Þá skal ég háskæla af hamingju í beinni af hamingju einni saman.
Nei svona án gríns er ég farinn að plotta vel og mikið og spá og spökulera fram og til baka til að við náum saman, ég og íbúðin mín.
Ef banki verður rændur á morgun, þá var það ekki ég...!
Ég skal allavega gefa þér 100 spírur fyrir að hylma yfir með mér.. blikk blikk.
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)

Engin ummæli:
Skrifa ummæli