Er komin í sumarfrí og fæðingarorlof og hin ýmsustu frí. Frekar skrýtið en venst vel. Byrjaði sumarfríið á mánudaginn kl. 16.50 með því að stíga inn í bílinn minn og frá útvarpinu ómuðu akkúrat upphafstónar Space Oddity með David Bowie sem ég hækkaði vel í og hlustaði á alla leiðina heim. Leið mín frá vinnu og heim er semsagt mælanleg í SpeisOddití-i. Ágætt að vita það núna svona þegar ég á ekki eftir að keyra þessa leið í einhverja 13 mánuði, nema þá í öðrum erindagjörðum. Eðal byrjun á fríi samt.

Miklir fagnaðarfundir urðu á internetinu áðan þegar ég á flakki mínu og róti á ruslahaugum netsins rakst á 56 Línu-þætti í heilu lagi. Hver man ekki eftir Línunni - La Linea: bajúmbadúmm bajúmbadúmm bajúmbadúmm mmmmmmmmmmm daaaaaaaaa! Varð svo mikið um að nú er ég að hugsa um að búa mér til eina rútínu í rútínulausu (þannig séð) líferni mínu næsta árið og það er að einu sinni í viku t.d. á miðvikudögum kl. 16.00 horfum við litli Píp á einn Línuþátt sem verður svo eins og á öllum alvöru sjónvarpsstöðvum endurtekinn 4 sinnum hið minnsta. Sýnist nefnilega að ef við horfum á einn þátt á viku eiga þættirnir eftir að endast allt orlofið. Gaman gaman!

Yfir og út!