Það ku vera hafið gos í St. Helenu. Og það jafnvel sprengigos. Var einu sinni að vinna með einni nöfnu hennar sem maður gat ekki annað en tiplað á tánum í kringum þar sem sífellt var hætta á sprengingu... og gosi jafnvel. Enda var hún engin St.

Nýji bílinn minn er yndislegur. Það er svo gaman að keyra hann, að á morgnana er ég alveg: "jibbí best að keyra í vinnuna á yndislega bílnum mínum… og njóta þess meðan það varir" og svo er ég nokkrum tímum seinna farin að huxa: "ooo hvað það verður gaman þegar vinnan er búin…" ekki af gömlu ástæðunni sem var að það er svo gaman að eyða kvöldinu með fjölskyldunni minni heldur: "ooo hvað það verður gaman að keyra heim á nýja bílnum mínum…".

Er alveg búin að sjá það að þessi bíll er Spa-meðferð á hjólum! Áður fyrr fór ég út í bíl eftir streitumikinn dag í vinnunni og hélt áfram að vera stressuð þar sem ég var jú keyrandi um á streituvaldandi traktor; hávaðinn, óttinn við að löggann stoppaði mig vegna brotsins að vera á óskoðuðum bíl, druslulegt útlitið og ónýta púströrið. En nú sest ég inn í hljóðlátan mjúkan bíl sem meira segja gaman er að gefa stefnuljós á, hljóðið er svo pent... ekki TTIIKK TTIIKK TTIIKK heldur tik tik tik. Maður gjörsamlega róast niður og það besta er að það er örugglega allt önnur mamma sem kemur að sækja litla píp þessa dagana heldur en fyrir viku síðan. Svakalega afslöppuð alveg, reyndar er bíllinn það afslappandi að píp litli sem áður sofnaði á 5 mínútum í bíl, sofnar jafnvel núna á einni og hálfri!

Svo spilar þessi bíll á eina geðveiluna í mér sem er keppninsandinn eða hvað ég á að kalla það. Mælaborðið sýnir nefnilega einhverja meðaltalstölu á hversu miklu bíllinn er að eyða á hundraðið og nú er ég brjálæðislega upptekin alltaf við að lækka þá tölu! Sem þýðir það væntanlega að ég er á góðri leið með að verða fáránlega vistvænn og meðvitaður bílstjóri. Síðan ég fékk bílinn í hendurnar hefur bensíneyðslan á hundraðið minnkað um 3,3 lítra og er enn á niðurleið. Nú skiljið þið hvað ég meina með geðveila…

Píp er nú samt sennilega ánægður með þessa nýju aksturstækni þar sem hann var sífellt að skamma mig fyrir að hægja ekki á mér í hringtorgum eða hvað hann var alltaf að tuða…