Þessa dagana er að hefjast kvikmyndahátíð í henni Reykjavík og aðalnúmerið er þessi mynd sem vísað er til hér að ofan. Þetta er heimildamynd sem fjallar um mann að nafni Morgan Spurlock (frábært nafn: "This is Captain Morgan Spurlock speaking") sem ákvað að lifa á McDonalds í 30 daga og sjá hvernig það mundi leggjast í skrokkinn og andann. Það er ekki að spyrja að því að hann var nær dauða en lífi eftir 3 vikur; blóðþrýstingurinn fór úr böndunum, blóðsykurinn og blóðfitan snarhækkuðu, og lifrin varð eins og í róna með 75 ára reynslu og þunglyndi og þrálátur höfuðverkur tók að herja á hann fyrir utan fyrstu klukkustundina eftir að hann borðaði, þá leið honum fáránlega vel enda uppfullur af sykri, koffíni og öðrum hressandi efnum úr matnum. Hann prófaði allt af matseðlinum þannig að ekki væri hægt að segja að hann hefði bara lifað á beikonborgurum allan tímann. Salatið var sem sagt borðað líka en það reyndar fannst honum viðbjóður!

Væri nú til í að kíkja á þessa mynd, eflaust mjög áhugaverð og maður er nú mest hissa á að McGolíat hafi ekki hakkað hann Davíð í sig fyrir þennan rógburð og aðdróttanir eins og þeir hljóta að skilgreina þessa mynd sem. Morgan sagði nú reyndar sjálfur að hann ætti alveg eins von á ljóta einkennistrúðnum bankandi á dyrnar hjá sér einn góðan veðurdag með heimskulegt glott og tikkandi hamborgara...

Hann bætti á sig 13 kílóum á þessum 30 dögum sem verður að teljast nokkuð góð frammistaða. Skemmtilegt frá því að segja að nú erum við hjá hvarsemer einmitt í aðhaldi vegna fyrirhugaðrar Spánarferðar og kannski væri fínn liður í átakinu að skella sér á þessa mynd, kannski maður missi lyst á skyndibitafæði og óhollustu í smá tíma. Átakið felst aðallega í því að nú er það besta úr öllum kúrum tekið, á laugardaginn var það Atkins-kúrinn (egg og beikon) og í gær var það Grænmetiskúrinn og hver veit nema maður hafi Próteinkúrinn í dag og hámi í sig fisk og svona. Þessi hérna kúr hljómar nú líka ægilega huggulega verð ég að segja. Allt fyrir málsstaðinn!