Voveiflegir og válegir atburðir áttu sér stað í Portúgal í gærkvöldi. Grautfúlt lið lagði mína menn að velli á velli ljóssins í úrslitaleiknum. Afskaplega áferðarljótur og leiðinlegur fótbolti sem þessir grísir spila, já segir manneskja sem veit sko hvað hún syngur... Skemmtilegt frá því að segja að orðatiltækið að eitthvað sé "grís" (slembilukka, heppni) er einmitt frá þessum blessuðu Grikkjum komið; grís = Greece (Orðabók götunnar, 18. útgáfa 1982, bls. 368). Skelfilegt að þetta lið hafi unnið keppnina. Sorgardagur í knattspyrnusögunni!

Þórsmörk var fín um helgina, votviðrasöm þó en afbragðsgönguveður á laugardeginum þannig að við löbbuðum þvers og kruss um allt, um Bása, Langadal og Húsadal.

Mættum svo í Egilshöllina í gær ásamt 17.996 öðrum til að horfa á Metallicu og það var nú meiri stemmingin. Hitinn og svitinn var svo mikill að ekki var þurr þráður á fólki og puttarnir soðnuðu eins og í finnsku gufubaði. Pípið gjörsamlega tapaði sér meðan undirrituð hélt cool-inu enda var það ekki fyrr en á 5. lagi sem mín fór að kannast við lög og svo komu meira að segja nokkur lög sem mín gat sungið með! Kalla það gott bara. Misstum af Brainpolice en sáum Mínus sem voru alveg fjári góðir!



P.s. Það besta sem komið hefur fyrir karlkynið í langan tíma er það að James Hetfield hafi verið sendur í klippingu. Allt annað að sjá manninn!