Litli píp fór í þriggja og hálfs árs skoðun í morgun, eitthvað sem mann hefur kviðið fyrir lengi miðað við sögurnar sem maður hefur heyrt um þá skoðun. Einhver sagði að börnin þyrftu að kunna að telja afturábak og fara með ljóðabálka og allt í þeim dúr en hvað haldiði? Sonur minn er algjör snillingur samkvæmt því sem hjúkkan sagði. Klár á öllu sem hún spurði hann útí og teiknaði geggjaða mynd af mömmu sinni með augabrúnum og alles. Hann var líka settur í sjónpróf og látinn labba eftir línu sem ég veit ekki alveg hvaða tilgangi á að gegna, sonur minn er enginn róni! Allavega hann sér vel og jafnvægisskynið í fínu lagi. Hefði eiginlega átt að nota tækifærið og fá vottorð frá hjúkkunni um það að sonur minn sé löggiltur snillingur, og láta þinglýsa því, þannig að ég þurfi ekkert að rökstyðja það neitt frekar í framtíðinni! Eða kannski er nær að fá vottorð frá henni um að ég sé illa haldin af mömmufasisma á háu stigi. Læknisfræðilega heitið er Hverjumþykirsinnfuglfagur-syndrome...