Hér má sjá mitt verðandi hús; Laxamýri á Dalvík! Hvort sem það verður mitt fyrr eða síðar skal ég eignast það einn góðan veðurdag enda allir veðurdagar góðir á Dalvík. Hef girnst það síðan ég man eftir mér og alveg til að trylla óstöðuga, kom í ljós um síðustu helgi að Laxamýri er föl:


Ægilega huggulegt og fallegt hús í miðbæ Dalvíkur.
Það sem meira er: í gær ákvað tengdafjölskyldan að kaupa húsið með mér þannig að það yrði þá eitt allsherjar ættarafdrep við minni Svarfaðardals, náttúruperlan sem hann nú er.
Viðstaddir á fjölskyldufundinum þar sem þetta var ákveðið var mikill meirihluti fjölskyldunnar, þ.e. Eyba og Óli sem hafa þrefaldan atkvæðisrétt vegna virðuleika, Tobba og Halldór sem hafa atkvæðisrétt fyrir sig og sín ófæddu 3 börn, Ég sjálf og drengirnir mínir tveir og ég með umboð frá Guðmundi, þannig að mér telst til að þessi kaup hafi verið samþykkt með miklum meirihluta, alls með 15 atkvæðum gegn 7 atkvæðum fjarstaddra (já Togga - Tóta hundur er líka með atkvæðisrétt) sem eiga án efa eftir að samþykkja kaupin um leið og þau sjá ofangreindar myndir.
Biðst afsökunar á slökum gæðum myndanna en þar sem tölvan mín er gengin í barndóm og þykist ekki komast hraðar en á mesta lagi 56k hraða, þurfti ég að smækka myndirnar helling til að það tækist nú að koma þeim inn yfirleitt.
Húsið er á tveim hæðum eins og sjá má, með stórri stofu, eldhúsi, baðherbergi og einu herbergi niðri, og 3 herbergjum auk hols uppi. Bakvið húsið er pallur sem hreinlega bíður eftir að á hann verði settur pottur, og á suð-vestur hliðinni er kominn sökkull fyrir ja hverju sem manni dettur í hug, garðhýsi eða einhverju svoleiðis. Húsið fæst fyrir litlar 24 millur sem er foxdýrt en þessi fjölskylda verður ekki lengi að skrapa saman fyrir því, sei sei nei.
Bakvið húsið er risastór leikvöllur fyrir börnin, við hliðina apótek, ská á móti aðal barinn á Dalvík (þó það mikið á ská að ónæði yrði ekkert), kaupfélagið 2 mínútur í burtu, banki og menningarhúsið enn styttra, Halla amma er svo á númer 17 (Laxamýri er númer 6) og skólinn bara út götuna, Sundlaugin og
Viggi frændi þar fyrir ofan og svona gæti ég haldið endalaust áfram. Og ekki má gleyma veitingastaðnum Tommunni, þar sem maður fær bestu pizzur norðan Fagurhólsmýrar.
Svo trítlar maður sér bara upp í fjall á vetrum og breggður sér um stundarsakir á skíði, endalausar gönguleiðir og berjamóar og ég veit ekki hvað og hvað. Mitt fyrsta verk yrði reyndar að loka lúgunni útí Ólafsfjörð, þaðan sleppur stundum einhver óþjóðalýður sem ætti frekar að sitja heima hjá sér. Ef eitthvað neikvætt gerist á Dalvík er nefnilega í 104% tilvika Ólafsfirðingi um að kenna.
Fjölskyldan mundi svo fara á Dalvízku-námskeið til að komast inn í málfar heimamanna sem er um margt merkilegt. Þessi færsla mundi hljóma nokkurn veginn svona á Dalvísku:
Róólega húsið sem sææti kallinn ætlar að selja fyrir litlu peningana! Litl slaka pizzan.
Fína ruglið!